زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

تفسیر علقمه





علقمة بن قیس از شیعیان شجاع و جـنـگجو و از اصحاب امیرالمؤمنین و قاریان قرآن و عالم به تاویل و تفسیر قرآن است.


۱ - معرفی اجمالی مؤلف



علقمة (۲۹ ق ـ ۶۱ ق) فـرزند قیس بن عبداللّه بن مالک نخعی کوفی از شیعیان شجاع و جـنـگجو و از اصحاب امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) و قاریان قرآن و عالم به تاویل و تفسیر قرآن است. وی از ثقاة رواة نزد فریقین سنی و شیعه است. از ابن مسعود نقل است که ما اقرا شیئا و لا اعلمه الا علقمة یقراه و یعلمه).

۲ - مکانت علمی مفسر



دکتر محمد حسین ذهبی در التفسیر و المفسرون به مکانت علمی وی در تفسیر اشاره کرده و اقـوال عامه را درباره وی نقل می کند سپس بنقل از الاتقان سیوطی در ترجمه ابن مسعود اظهار می کند که ابن مسعود علم تفسیر خود را به اهل کوفه داد چون بین آنان می زیست از بین چند تن علقمة بن قیس را نام برده او را از اکابر مفسران ذکر نموده و از مشهورترین شاگردان و راویان از ابن مسعود دانسته که سالها کرسی تفسیر را در کوفه پس از استادش ابن مسعود به خود اختصاص داده است.
[۵] شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجـال کـشـی، ۹۳.
[۷] حجتی، محمدباقر، سه مقاله در تاریخ تفسیر و نحو، ۵۵.


۳ - پانویس


 
۱. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعة، ج۸، ص۱۴۹.    
۲. ذهبی، محمدحسین، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۸۷.    
۳. ابن داوود، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۳۴.    
۴. شیخ طوسی، محمدبن حسن، رجال، ص۷۷.    
۵. شـیخ طوسی، محمدبن حسن، رجـال کـشـی، ۹۳.
۶. اردبیلی، محمدبن علی، جامع الرواة، ص۱، ۵۴۵.    
۷. حجتی، محمدباقر، سه مقاله در تاریخ تفسیر و نحو، ۵۵.
۸. خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ۱۹۹.    
۹. ابوعلی، محمدبن اسماعیل، منتهی المقال، ج۴، ص۳۲۱.    


۴ - منبع


سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن اول»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۲/۲۸.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.